Przed 110 laty, 30 października 1898 roku uroczyście odsłonięto w Guben na rynku przed Kościołem Farnym podwójny pomnik cesarzów poświęcony Wilhelmowi I i Friedrichowi III, jego najstarszemu synowi. To był poruszający dzień z długim korowodem i uroczystymi przemowami.

Takie wydarzenia nie były rzadkością w cesarstwie.

Na myśli można mieć:

Kolumnę zwycięstwa w Berlinie (1873)
Niemiecki róg w Koblencji (1897)
Bitwę narodów w Lipsku (1913) lub
Wieżę Bismarka w Guben (1908).

Gubeński zabytek położony w celu spełnienia funkcji studni, został stworzony przez Berlińskiego Architekta Paula Krieschke i miał całkowita wysokość 18,6 m. Do utworzenia formy figury użyto takich materiałów jak, granit z gór Fichtel, nadająca się do polerowania sjenit (głęboka skała), czerwony piaskowiec, a także różne metale.

Po roku 1935 urządzenie to zostało usunięte.

Przyczyną utworzenia była dziesiąta rocznica śmierci Wilhelma I, współtwórcy cesarstwa niemieckiego z roku 1871 i jego syna Friedricha III, który w tym samym roku 1888, zmarł cierpiąc na raka. Jednocześnie na tron wstąpił Wilhelm II który miał dopiero 29 lat, i dlatego określenie „rok trzech cesarzy” zapisał się w niemieckiej historii.

Zweikaiserdenkmal vor der Stadt- und Hauptkirche
Bild: Sammlung Förderverein

Dzień inauguracji opisuje ze szczegółami „Gazeta Gubeńska” w ośmiokolumnowym artykule, do którego wprowadzeniem jest wiersz wiernego krajowi lirykowi Ernsta von Wildenbruch o „Najlepszych czasach Niemiec” z wpływem „Królowie i bohaterowie” Stosownie do tego odbył się uroczysty pochód, którego trasa przebiegała od ulicy Kolejowej do rynku. Tworzyło go 46 stowarzyszeń wojowników z miasta i kraju. Po sobie następowały związki strzeleckie, wyższe klasy gimnazjum, a następnie stowarzyszenia śpiewacze: Liederkranz, Harmonie, Germania.

W dalszej części prezentowały się cechy rzemieślnicze począwszy od piekarzy po szewców, inne gubeńskie stowarzyszenia i na zakończenie górnicy w malowniczych strojach.

Uroczyste otwarcie prowadził gubeński główny proboszcz D. Werner i nastąpiło ono po uroczystej przemowie byłego członka rządu księcia Heinricha zu Schoenaich-Carolath. Przywołał on bitwy pod fortecą Koeniggraetz, Spichern, Metz i Sedan a także powrót Alzacji Lotaryngii. Mówił również o tym, „co niemiecka odwaga, dbałość o obowiązki i ochocze poświęcenie aż do śmierci” jest w stanie spowodować. Dzisiejszy czytelnik dowiaduje się z konsternacją o tonach germanizmu i nacjonalizmu, które w roku 1914 i po roku 1933 wpłynęły w zgubny sposób na przeznaczenie niemieckiego narodu. Nikt jednak nie mógł przypuszczać, że pełnej ofiar pierwszej wojnie światowej, nastąpi druga wojna światowa, prowadzona przez hitlerowskie Niemcy jako wojna rasowa i wyniszczająca, a której następstwa zostawią swoje głębokie ślady także w Guben. Kto dziś stoi na rynku w Gubinie, może sobie to w nieznaczny sposób przypomnieć.